Wednesday, January 28, 2015

हिवाळ्यामध्ये तेलकट डाग रोगाचे जिवाणू सुप्तावस्थेत असतात. या काळातच बागेतील स्वच्छता आणि रोगट अवशेष नष्ट करण्याकडे लक्ष दिल्यास रोगाचा प्रसार रोखणे शक्‍य होईल.

माझीशेती शेतकरी प्रतिष्ठान:
दि. 27/01/2015

तेलकट डाग रोग नियंत्रणासाठी बागेतील स्वच्छतेला द्या महत्त्व
- नेचर अग्री, सोलापुर

हिवाळ्यामध्ये तेलकट डाग रोगाचे जिवाणू सुप्तावस्थेत असतात. या काळातच बागेतील स्वच्छता आणि रोगट अवशेष नष्ट करण्याकडे लक्ष दिल्यास रोगाचा प्रसार रोखणे शक्‍य होईल. 🍊🍎

तेलकट डाग हा रोग झान्थोमोनास ऍक्‍झानोपोडीस पुनिका या जिवाणूमुळे होतो. 

हंगामानुसार प्रादुर्भाव - 
सर्वेक्षणामध्ये तेलकट डाग रोगाचा प्रादुर्भाव मृग बहाराच्या वेळी (म्हणजेच जून ते ऑक्‍टोबर महिन्यामध्ये) सर्वात जास्त असतो. त्या खालोखाल आंबे बहाराच्या वेळी (म्हणजे मार्च ते मे महिन्यापर्यंत) डाळिंबावर तेलकट डागाचा प्रादुर्भाव दिसून आला आहे. तेलकट डागाचा सर्वांत कमी प्रादुर्भाव हिवाळ्यात नोव्हेंबर ते फेब्रुवारी महिन्यात म्हणजे सर्वसाधारण हस्त बहारात दिसून येतो. जिवाणूंची संख्या दमट व उष्ण हवामानात व पावसाळी हवामानात खूप मोठ्या प्रमाणात वाढते. थंड हवामानात तेलकट डाग रोगाच्या जिवाणूंची संख्या त्यांच्या नैसर्गिक वेगाने वाढत नाहीत. याचा फायदा घेऊन डाळिंब बागायतदारांनी घेऊन बागेतील तेलकट डाग रोगाचे अवशेष नष्ट करावेत. 

तेलकट डाग रोगास पोषक हवामान - 
- तेलकट डाग रोगाच्या जिवाणूच्या वाढ व प्रसारासाठी 25 ते 32 अंश सें. तापमान आणि 36 ते 88 टक्के आर्द्रता फार पोषक ठरते. 
- वातावरणातील किमान तापमान 18 ते 28 अंश से. आणि कमाल 30 ते 35 अंश से. तापमान या रोगाच्या वाढीस आणि प्रसारास पोषक असल्याचे आढळून आले आहे. (यानुसार 18 अंश सें.पेक्षा कमी तापमान रोगवाढीस पोषक नाही.) 
- तेलकट डाग रोगाच्या वाढीस वातावरणातील किमान आर्द्रता 21 ते 84 टक्के, तर कमाल आर्द्रता 50 ते 92 टक्के ही पोषक ठरते. 
- हिवाळ्यात किमान तापमान 18 अंश से.पेक्षा कमी राहते. या काळात रोगाचे जिवाणू सुप्तावस्थेत जातात. याच काळात बागेत स्वच्छता मोहीम राबविल्यास रोगाच्या उत्पत्तीस आळा बसतो. 

तेलकट डाग रोगाची लक्षणे - 
पानांवरील लक्षणे - 
सर्वप्रथम रेखीव ते अनियमित लहान आकाराचे (2-5 मि.मी.) करड्या काळसर रंगाचे, तेलकट पाणीदार डाग पानावर दिसतात. कालांतराने हे डाग आकाराने मोठे होऊन गर्द तपकिरी ते काळे होतात. डागाभोवती पोकळ पिवळसर पाणीदार कडा दिसते. एक ते अनेक ठिपके एका पानावर आढळून येतात. काही वेळेस हे सर्व ठिपके एकमेकांत मिसळतात. परिणामी पूर्ण पान पिवळे पडून गळून पडते. कधीकधी पानाची मध्यरेषा व शिरांनाही लागण होऊन त्या काळसर पडतात. नंतरच्या अवस्थेत पाने पिवळसर काळपट होऊन गळतात. 

फांद्यांवरील लक्षणे - 
फांदीवर काळपट अथवा काळे खोलगट चट्टे आढळतात. कालांतराने हे चट्टे फांदीवर गोलाकार पसरतात. फांद्या त्या भागात तडकतात आणि थोडासाही दाब दिल्यास तुटतात. 

फूल आणि फळांवरील लक्षणे - 
कळ्या अथवा फुलांवर कदाचित लागण झाल्यास कॅलीक्‍सवर लक्षणे आढळतात. फळांवर लागण जास्त प्रमाणात होते. फळाच्या देठाकडील पृष्ठभागावर रोगाची लागण लवकर व जास्त प्रमाणात होऊन काळे ठिपके पडतात. ते कालांतराने वाढत जाऊन एकमेकांत मिसळतात. इंग्रजी एल (L) अथवा वाय (Y) आकारात फळांचा लागण झालेला भाग तडकतो. लागण वाढल्यास फळे तडकतात, दुभंगतात, आतील दाणे बाहेर पडतात व फळे गळतात. 
- मात्र, अतिरिक्त पाऊस व आर्द्रतेच्या परिस्थितीत मोठ्या डागावरसुद्धा भेगा आढळत नाहीत. हे डाग खोल मध्यभागी दबलेले आढळतात. पावसाळ्यात या डागावर पाणी साचल्यास जिवाणूचा प्रादुर्भाव वाढून द्राव चिकट पांढुरक्‍या रंगाचा बनतो. हाच द्राव त्याच जागी वाळल्याने या डागाला पांढरी चकाकी येते. 
- जिवाणू व सरकोस्पोरा बुरशीच्या प्रादुर्भावाने होणारे ठिपके रोगांची लक्षणे साधारणतः सारखीच असतात. खालील प्रकारे फरक लक्षात घेऊन उपाययोजना कराव्यात. 

शेतावरच करा तेलकट डाग रोगाचे निदान - 

ही चाचणी अतिशय सोपी असून, शेतावरच करता येते. 
- तेलकट डाग रोगग्रस्त पान किंवा फळ रोगट ठिपके वरच्या बाजूस येतील अशा प्रकारे सपाट जागेवर ठेवा. थेंबभर पाणी टाकल्यास दाट चिकट गढूळ द्रवात रूपांतरित झालेले दिसून येईल. रोगट भागातून पाण्यात होणाऱ्या जिवाणूच्या प्रवेशाने असे झालेले असते. रोगट ठिपके मोठ्या आकाराचे असल्यास जिवाणू जास्त प्रमाणात प्रवेश करतात व निदान अतिशय चांगल्या प्रकारे होते. रोगट ठिपके बुरशी वा इतर कारणाने पडले असल्यास पाणी तसेच राहते. 

- शेतात रोगनिदान करण्याची आणखी दुसरी पद्धत आहे. यामध्ये काचेच्या पात्रावर रोगट भागाचे लहान लहान तुकडे करून त्यावर पाण्याचे 2 ते 3 थेंब टाकावे व ते हाताने कुस्करावे. द्रावण घट्ट व चिकट झाल्यास तो भाग तेलकट डाग रोगाचा प्रादुर्भाव असल्याचे समजावे; अन्यथा द्रावण तसेच राहिल्यास अन्य बुरशीचा प्रादुर्भाव आहे, असे समजावे. 

पाऊस किंवा पाण्याचा तेलकट डाग रोग व जिवाणूवर होणारा परिणाम ः 
- तेलकट डाग रोगाच्या जिवाणूच्या वाढीस पाण्याची महत्त्वपूर्ण भूमिका असते. पावसामुळे किंवा पाणी साचल्याने तेलकट डाग रोगाचे जिवाणू क्रियाशील होऊन रोग प्रसारास प्रारंभ होतो. अपरिणामकारक बुरशीनाशकांची किंवा कमी तीव्रतेच्या द्रावणांची फवारणी केल्यास त्या पाण्यामुळे रोगाचा प्रादुर्भाव वाढल्याचे दिसून येते. 
- हिवाळ्यानंतर आलेल्या अवकाळी पावसाने तेलकट डाग रोगाच्या वाढीस पोषक हवामान तयार होते. अशा परिस्थितीत बागेतील तेलकट डागाचे अवशेष व झाडावरील रोगाचे जीवंत डाग प्रसारामध्ये प्रमुख भूमिका पार पाडतात. बागेत स्वच्छता मोहीम राबविणे गरजेचे आहे. 

रोगाचा प्रसार रोखण्यासाठी स्वच्छता आवश्‍यक - 
- एकदा बागेत या रोगाचा शिरकाव झाल्यास त्याचे जिवाणू झाडाच्या अवशेषांवर जगतात व वर्षानुवर्षे बागेत राहतात आणि पोषक वातावरण मिळताच वाढीस लागतात. यासाठी जिवाणूंचा बागेत शिरकाव रोखणेच महत्त्वाचे आहे. त्यासाठी लागवडीसाठी रोगमुक्त रोपांचा वापर आवश्‍यक आहे. 
- तेलकट डाग रोगाचा प्रसार एका हंगामातून दुसऱ्या व पुढील हंगामात प्रामुख्याने बागेत पडलेल्या रोगट अवशेषाद्वारेच होतो. 
- या रोगाचे विषाणू नुसत्या मातीत जिवंत राहत नाहीत. मात्र, बागेतील रोगग्रस्त पाने, फळे, फांद्यांमध्ये हे जिवाणू 240 दिवसांपर्यंत सहजपणे सुप्तावस्थेत जिवंत राहतात. वाढीस पोषक हवामान मिळताक्षणीच वेगाने वाढ होऊन रोग प्रसार होतो, म्हणून बागेत स्वच्छता ठेवणे गरजेचे आहे. गावपातळीवरच सर्वांनी मिळून स्वच्छतेचा कार्यक्रम राबविल्यास तेलकट डाग रोगाच्या जिवाणूंचे उच्चाटन शक्‍य होईल. 

तातडीने करावयाच्या उपाययोजना - 
1. गावपातळीवर सर्वांच्या बागेत स्वच्छता मोहीम राबवणे. 
2. मागील हंगामातील फळांची संपूर्ण काढणी झाल्यानंतर ब्रोमोपॉल 500 पीपीएम. (2 ब्रोमो, 2 नायट्रोप्रोपेन, 1-3 डायोल) 50 ग्रॅम प्रति 100 लिटर प्रमाणात फवारावे. जर फळ काढणी पावसाळ्यात झाली, तर ब्रोमोपॉल 500 पीपीएम+ कॅप्टन 0.5 टक्के फवारावे. (ब्रोमोपॉल 50 ग्रॅम + कॅप्टन 500 ग्रॅम प्रति 100 लि. पाणी). 
3. संपूर्ण फळे काढणी झाल्यानंतर बागेला 3 ते 4 महिने विश्रांती द्यावी. 
4. बहार घेण्यापूर्वी संपूर्ण पानगळ करून घ्यावी. यासाठी इथेफॉन 1 ते 2 मि.लि. प्रतिलिटर फवारावे. रोगट फांद्याची छाटणी करावी. 
5. झाडाच्या खोडाला निमऑईल + ब्रोमोपॉल (500 पीपीएम) + कॅप्टन (0.5 टक्के)चा मुलामा द्यावा. 
6. बागेतील व बांधावरील गोळा केलेले तेलकट डागग्रस्त व इतर रोगट अवशेष सातत्याने जाळून नष्ट करावेत. 
7. बागेत जमिनीवर ब्लिचिंग पावडर 60 किलो प्रतिहेक्‍टर किंवा कॉपर डस्ट (4 टक्के) (उपलब्ध असल्यास) 20 कि. प्रतिहेक्‍टर धुरळणी करावी. 
8. पानगळ आणि छाटणीनंतर ब्रोमोपॉल 500 पीपीएम + कॅप्टन 0.5 टक्के फवारावे. 
9. नवीन पालवी फुटल्यानंतर ब्रोमोपॉल (250 पीपीएम) किंवा बोर्डोमिश्रण (0.5 ते 1 टक्का) किंवा कॅप्टन (0.25) टक्के 8 ते 10 दिवसांच्या अंतराने फवारणी करावी. पानांवर आणि फळांवर रोगाचा प्रादुर्भाव दिसत असेल, तर फवारणी चालू ठेवावी. रोग दिसत नसल्यास 30 दिवसांच्या अंतराने फवारणी करावी. 
10. ही फवारणी फळ काढणीपूर्वी 30 दिवस आधी बंद करावी. पावसाळी हंगामात ही फवारणी फळ काढणीच्या 20 दिवसांआधी बंद करावी. 

टीप- निर्यातक्षम डाळिंब बागेत रसायनांचा वापर करण्यापूर्वी कृषी संशोधन केंद्र वा कृषी  शास्त्रज्ञांचा सल्ला घेणे गरजेचे आहे.
~~~~~
* तुमची संस्था नोंदणीकृत असेल आणि तुम्हाला समाजसेवेची आवड असेल तर mazishetifoundation@gmail.com वर संपर्क करा.
~~~~
माझीशेती शेतकरी प्रतिष्ठान
६४७, दसरा चौक, सावळज जि.सांगली ४१६३११ (महा.)
वेब - www.mazisheti.org
फेसबुक - www.facebook.com/agriindia
ईमेल - mazishetifoundation@gmail.com
whats app - 9975740444

Thursday, January 22, 2015

घराच्या गच्चीत हरितगृह उभारून घेतले परदेशी भाज्यांचे उत्पादन... मनीष चांदेकर

माझीशेती शेतकरी प्रतिष्ठान:
दि. 22/01/2015

घराच्या गच्चीत हरितगृह उभारून घेतले परदेशी भाज्यांचे उत्पादन... मनीष चांदेकर

घराच्या गच्चीवरील 1500 चौरस फूट जागेत हरितगृह उभारून, त्यात सहा महिन्यांपासून परदेशी भाजीपाल्यांचे यशस्वी उत्पादन पुण्यातील मनीष चांदेकर यांनी घेतले आहे. शहरातील कमी जागेमध्ये त्यांची शेती करण्याची प्रबळ इच्छा पूर्ण झाली आहे.पुणे येथील मनीष चांदेकर हे हॉटेल व्यवसायाशी संबंधित काम करतात. त्यातून त्यांनी परदेशी (एक्झॉटिक) भाज्यांविषयी समजले. कुतूहलातून परदेशी भाज्यांविषयी लागवडीपासून सर्व बाबींची माहिती गोळा केली. मात्र उत्पादन घेण्यासाठी शेती नसल्याने माहिती असली तरी लागवड करणे शक्य नव्हते. याच दरम्यान सकाळ इंटरनॅशनल लर्निंग सेंटर (एसआयएलसी)तर्फेआयोजित"एक्झॉटिक भाजीपाला उत्पादन' कार्यशाळेमध्ये सहभागी झाले. त्या ठिकाणी अधिक ज्ञानासोबत अन्य लोकांशी ओळखीही झाल्या. त्यातून टेरेसवरील 1500 चौरसफूट जागेमध्ये भाज्यांची लागवड करण्याची प्रेरणा मिळाली.गच्चीवर उभारले पॉलिहाउसघराच्या गच्चीवर फॅब्रिकेशनद्वारा हरितगृहाचा लोखंडी सांगाडा तयार केला. त्यावर पॉलिथिन पेपरचे छत व चारही बाजूंनी शेडनेट लावले. घरावर शेती करायची असल्याने पुढील गळती टाळण्यासाठी व वजन कमी राहण्यासाठी मातीशिवाय शेती करण्याचा विचार केला. त्यासाठी पर्याय म्हणून कोकोपीटची ग्रो बॅग वापरण्याचे ठरले. मात्रया बॅगेची उपलब्धता पुण्यामध्ये नाही. गुजरातमधील एका कंपनीकडे त्याचे दर अधिक होते. त्यानंतर कोईमतूर येथील कंपनीत दर योग्य असल्याचे कळले, तर प्रतिनिधींशी झालेल्या चर्चेत किमान एक हजार बॅग घ्याव्या लागतील, असे लक्षात आले. मात्र त्यांना घराच्या गच्चीवरील हरितगृह उभारणीविषयी सांगून एक हजार बॅग घेणे शक्य नसल्याचे पटविले, तेव्हा कुठे त्यांना 100 बॅग मिळाल्या.- हरितगृहामध्ये सिंचनासाठी ठिबक व तापमान, आर्द्रता नियंत्रणासाठी फॉगर यंत्रणा बसविली आहे. पहिल्या वर्षी प्रायोगिक तत्त्वावर चेरी टोमॅटो आणि काकडीची लागवड केली. प्रकल्पाबाबत समजल्यावर एका कंपनीने हे बियाणे मोफत दिले.पॉलिहाउस उभारणीसाठी आलेला खर्चलोखंडी सांगाडा - 20 हजार रुपयेशेटनेट आणि पॉलिथिन पेपर - 30 हजार रुपयेठिबक आणि फॉगर्स - 18 हजार रुपयेकोकोपीट बॅग्ज - 2 हजार 500 रुपयेपाणी टाकी, पंप व अन्य - 12 हजार रुपयेअन्य खर्च - 8 हजार रुपये.............एकूण खर्च - 90 हजार 500 रुपयेपॉलिहाउसमधील विदेशी भाजीपाल्याचे उत्पादन,विक्रीतून मिळालेले उत्पन्न (एप्रिल ते डिसेंबर)भाजीचा प्रकार---रोपे संख्या---उत्पादन---प्रतिकिलो दर---उत्पन्नहिरवी काकडी---70---180 किलो---25 रुपये---4500पांढरी काकडी---90---180 किलो---25 रुपये---4500चेरी टोमॅटो---15---40 किलो---100 रुपये---4000ब्रोकोली---30---15 किलो---80 रुपये---1200लेट्यूस---30---9 किलो---60 रुपये---580येथे मिळाली बाजारपेठउत्पादन तर सुरू झाले, आता धडपड सुरू झाली विक्रीसाठी. रोपांची संख्या कमी, त्यामुळे एकूण उत्पादन कमी. मोठ्या व्यापाऱ्यांनी त्याकडे पाठ फिरवली. त्यानंतर परिसरातील भाज्या विक्रेत्याकडे सेंद्रिय परदेशी भाज्या म्हणून विक्रीसाठी नमुने दिले. येरवडा, विमाननगर परिसरातील हॉटेल, घरगुती ग्राहकांकडून त्याची खरेदी चांगल्या दरानेहोत असल्याने हळूहळू विक्रीची समस्या सुटत गेली.दोन बादल्या पाणी पुरेसेचांदेकर यांच्या पॉलिहाउसमध्ये कोकोपीट बॅगेमध्ये एकूण 240 लावली होती. त्यातून बाष्पीभवन होत नाही. तसेच संपूर्ण पाण्याचावनस्पतीसाठी वापर होत असल्याने फारच कमी पाणी लागते. दिवसभरात दोन बादल्या म्हणजेच 30 ते 40 लिटर पाणी पुरेसे होते.- उन्हाळ्यात तापमान नियंत्रणासाठी फॉगर्सची व्यवस्था केली आहे.- ठिबक सिंचनामुळे विद्राव्य खते देता येतात. कीडनियंत्रणासाठी दहा दिवसांनी निंबोळी तेल फवारल्याचे चांदेकर यांनी सांगितले.- सर्वांत महत्त्वाचे म्हणजे आपली शेतीची आवड जोपासणे शक्य झाले.- घरगुती सेंद्रिय पद्धतीने पिकवलेल्या ताज्या भाज्यांची उपलब्धता.- मोकळी जागेचा, वेळेचा सदुपयोग झाला.- लहान मुलांना रमण्यासाठी बाग.तुम्हीदेखील हे करू शकताग्रामीण भागातील परसबागेप्रमाणे शहरी भागातही गॅलरी, गच्ची येथील जागेमध्ये भाज्यांचे उत्पादन घेता येते. त्या दिशेने चांदेकर प्रयत्न करीत आहेत. हरितगृहाच्या उभारणीची गरज नाही. कोकोपीट वापरातून 6 बाय 2 अशा आकाराचा गादीवाफा करूनही उत्पादन घेता येते. थोड्याशा सामग्रीतून शेडनेट व अन्य घटकांतून लहान आकाराचे हरितगृहही तयार करता येते. त्यात टोमॅटो, मिरची, वांगी,मेथी, कोथिंबीर, कांदा, आले, लसूण यासारख्या भाज्या घेता येतील, असे मनीष चांदेकर यांनी सांगितले.मी कोकणातील काही रिसॉर्ट व्यावसायिकांना पुण्यातून ग्राहक उपलब्ध करून देण्याचे काम करतो. फावल्या वेळेमध्ये "घरची शेती' पाहतो. "एसआयएलसी'च्या कार्यशाळेमध्ये ओळख झालेल्या रवींद्र सावंत यांच्याकडून वेळोवेळी मार्गदर्शन आणि मदत मिळाली.- मनीष चांदेकर, 7755955097.

~~~~~
* तुमची संस्था नोंदणीकृत असेल आणि तुम्हाला समाजसेवेची आवड असेल तर mazishetifoundation@gmail.com वर संपर्क करा.
~~~~
माझीशेती शेतकरी प्रतिष्ठान
६४७, दसरा चौक, सावळज जि.सांगली ४१६३११ (महा.)
वेब - www.mazisheti.org
फेसबुक - www.facebook.com/agriindia
ईमेल - mazishetifoundation@gmail.com
whats app - 9975740444

Sunday, January 18, 2015

Paddy crop chi narsri tyar kraychi aahe khat,pani Vayvsthapan visai mahiti

Paddy crop chi narsri tyar kraychi aahe khat,pani Vayvsthapan visai mahiti deta yeil ka sir?
                                   
                                    R.T.baghade Gondia

Stage 1..
-Preparation of Nursery Area
Prepare 100 m2(10X10 M) nurseries to plant 1 ha. 
-Select a levelled area near the water source.
- Spread a plastic sheet or used polythene gunny bags on the shallow raised bed to prevent roots growing deep into soil.

Stage 2...
-Preparation of Soil Mixture
Four (4) m3 of soil mix is needed for each 100 m2 of nursery.  Mix 70% soil + 20% well-decomposed pressmud / bio-gas slurry / FYM + 10% rice hull.
-Incorporate in the soil mixture 1.5 kg of powdered di -ammonium phosphate(DAP) or 2 kg 17-17-17 NPK fertilizer.

Stage 3..
Blending mixture

-Filling in soil mixture: Place a wooden frame of 0.5 m long, 1 m wide and 4 cm deep divided into 4 equal segments on the plastic sheet or banana leaves.
- Fill the rame almost to the top with the soil mixture.

-Pre-germinating the seeds 2 days before sowing: Soak the seeds for 24 h, drain and incubate the soaked seeds for 24 h, sow when the seeds sprout and radical (seed root) grows to 2-3 mm long.

-Sowing: Sow the pre-germinated seeds weighing 90 -100 g / m-2 (100g dry seed may weigh 130g after sprouting) uniformly and cover them with dry soil to a hickness of 5mm. Sprinkle water immediately using rose can to soak the bed and remove the wooden frame and continue the process until the required area is completed.

Stage - 4
- Sowing Sprouted Seeds
-Watering
Water the nursery with rose can as and when needed (twice or thrice a day) to keep the soil moist. Protect the nursery from heavy rains for the first 5 DAS.
- At 6 DAS, maintain thin film of water all around the seedling mats.
-Drain the water 2 days before removing the seedling mats for transplanting.

Stage - 5
-Spraying fertilizer solution
- If seedling growth is slow, sprinkle 0.5% urea + 0.5% zinc sulfate solution at 8-10 days interval

Stage - 6

-Seedlings reach sufficient height for planting at 15 days.  Lift the seedling mats and transport them to main field.

More information please visit www.mazisheti.org, www.facebook.com/agriindia

Tuesday, January 13, 2015

सद्यःस्थितीत वातावरणात होत असलेला बदल आणि केळी बागांची विशेष काळजी....

माझीशेती शेतकरी प्रतिष्ठान:

सद्यःस्थितीत तापमानात होत असलेला बदल, तसेच वारा वेग बेताचाच आहे. हवेतील आर्द्रतेचे प्रमाण केळी पिकास योग्य असेच असले, तरी केळीच्या विविध अवस्थांनुसार या सर्व अवस्थेतील केळी बागांची विशेष काळजी घेणे अगत्याचे ठरते.

1) सध्या अनेक ठिकाणी तापमानात 15 अंश सेल्सिअसपेक्षा कमी आहे. या कालावधीत केळी पिकाच्या मुळ्यांची अन्नद्रव्य शोषून घेण्याची क्रिया मंदावते. झाडांना अन्नद्रव्यांचा पुरवठा पुरेशा प्रमाणात उपलब्ध होत नाही. परिणामी, केळी झाडे पिवळी पडू लागतात. ते टाळण्यासाठी थंडीच्या काळात शेतकऱ्यांनी 19-19-19 या विद्राव्य खताची 20 ग्रॅम प्रति 10 लिटर पाणी याप्रमाणे फवारणी करावी.
2) बागेतील तणाचे प्रमाण तुलनात्मकरीत्या कमी असले, तरी बागा निंदणी, कुळवणी करून स्वच्छ ठेवाव्यात.
3) मुख्य खोडालगत येणारी पिल्ले धारदार विळीने जमिनीलगत दर 2-3 आठवड्यांनी कापावीत.
4) मृगबागेत टिचणी करून जमिनीवरील तडे बुजवावेत. झाडांना माती लावून आधार द्यावा.
5) नवीन कांदेबागेत "इर्विनिया रॉट' या जिवाणूजन्य रोगाचा प्रादुर्भाव आढळल्यास, 200 लिटर पाण्यात 600 मि.लि. क्‍लोरपायरिफॉस अधिक 600 ग्रॅम कॉपर ऑक्‍सिक्‍लोराइड अधिक 20 ग्रॅम स्ट्रेप्टोमायसिन (----इथे स्टार टाकावा----) या द्रावणाची प्रतिझाड 250-400 मि.लि. या प्रमाणात आळवणी करावी.
6) पीक अवस्थेनुसार व जमिनीच्या मगदुराप्रमाणे पाणीपुरवठा करावा. शक्‍यतो रात्रीच्या वेळेस पाणी द्यावे.
7) सध्याची हवामान परिस्थिती करपा रोग वाढीस अनुकूल आहे. ढगाळ हवामान, अनियमित पाऊस, हवेतील आर्द्रता व तापमान हे घटक केळी करपा वाढीसाठी पूरक आहेत. नवीन लागवड, कांदेबाग लागवड व मृग कापणीवरील मृगबाग यांमध्ये करपा रोगाचे प्रमाण वाढलेले आहे. करपा रोगाच्या नियंत्रणासाठी पुढीलप्रमाणे उपाययोजना करावी -

- सर्व बागेतली "करपा' रोगग्रस्त पाने किंवा पानांचा रोगग्रस्त भाग काढून बागेबाहेर नेऊन नष्ट करावा.
- करपा रोग निर्मूलनासाठी कार्बेन्डाझिम 10 ग्रॅम किंवा प्रॉपिकोनॅझोल 10 मि.लि. प्रति 10 लिटर पाणी अधिक स्टिकरचा वापर करावा.
- किंवा 5 मि.लि. प्रॉपिकोनॅझोल किंवा 5 ग्रॅम कार्बेन्डाझिम अधिक 100 मि.लि. मिनरल ऑईल प्रति 10 लिटर पाण्यात घेऊन फवारणी घ्यावी. पुढील फवारण्या गरजेनुसार तज्ज्ञांच्या सल्ल्याने घ्याव्यात.

9) बागेचे थंडीपासून संरक्षण करण्यासाठी सजीव कुंपण करावे. सजीव कुंपण नसल्यास बागेभोवती ज्वारी किंवा बाजरी किंवा मका किंवा कडबा यांच्या झापा करून किमान पश्‍चिम व उत्तरेकडील बाजूस लावावेत.
10) तापमान 10 अंश से.च्या खाली गेल्यास भल्या पहाटे बागेत ओला काडीकचरा जाळून धूर करावा.
11) निंबोळी ढेप प्रतिझाड 200 ग्रॅम (नवीन कांदेबागेस), तर मृग बागेस प्रतिझाड 500 ग्रॅम द्यावी.
12) मृगबागेस लागवडीनंतर 210 दिवसांनी घ्यावयाची खतमात्रा (प्रतिझाड 36 ग्रॅम युरिया) आणून ठेवावे व खते देण्यासंबंधी नियोजन करावे. नवीन कांदेबाग लागवडीस खताचा दुसरा हप्ता (प्रतिझाड 82 ग्रॅम युरिया) लागवडीनंतर 75 दिवसांनी द्यावा.
13) जुन्या कांदेबागेमधील फळवाढीच्या अवस्थेतील घड हे कोरड्या केळी पानांनी किंवा 2 ते 6 टक्के सच्छिद्रतेच्या 100 गेज जाडीच्या पांढऱ्या प्लॅस्टिक पिशवींनी झाकावेत.
14) फळवाढीच्या किंवा कापणी अवस्थेतील जुन्या कांदेबागेत "जळकाचिरूट' सिगारएंड रॉट या बुरशीजन्य रोगाचा प्रादुर्भाव आढळून आल्यास प्रादुर्भावग्रस्त केळी काढून बागेबाहेर नेऊन नष्ट करावीत. घडावर मॅन्कोझेब - प्रति 10 लिटर पाण्यात 25 ग्रॅम घेऊन घडावर फवारणी करावी.
अशा पद्धतीने केळी पिकांची काळजी घेतल्यास केळीच्या वाढीवर, उत्पादकता व गुणवत्तेवर विपरीत परिणाम होणार नाही.

~~~~~
* तुमची संस्था नोंदणीकृत असेल आणि तुम्हाला समाजसेवेची आवड असेल तर mazishetifoundation@gmail.com वर संपर्क करा.
~~~~
माझीशेती शेतकरी प्रतिष्ठान
६४७, दसरा चौक, सावळज जि.सांगली ४१६३११ (महा.)
वेब - www.mazisheti.org
फेसबुक - www.facebook.com/agriindia
ईमेल - mazishetifoundation@gmail.com
whats app - 9975740444